Marathi Shayari Page 2, मराठी भाषा ही देवनागरी लिपीत लिहिलेली प्रमुख भाषा आहे, जी महाराष्ट्र राज्याशी निगडीत आहे. मराठी भाषेतील कविता हा भाषेचे सौंदर्य, संवेदनशीलता आणि समृद्धता प्रकट करणारा एक प्रमुख साहित्यिक प्रकार आहे. या लेखात आम्ही मराठी कवितेबद्दलच्या काही महत्त्वाच्या गोष्टी तुमच्यासोबत शेअर करणार आहोत आणि या भाषेच्या भावनांचे दर्शन घडवणारी काही उदाहरणे सादर करणार आहोत.
1) Marathi Shayari Page 2
संवेदनशीलतेची विशिष्टता:
मराठी कविता संवेदनशीलतेसाठी प्रसिद्ध आहे. ही भाषा भावनिकता, प्रेम, गांभीर्य आणि अध्यात्माच्या भावना अनोख्या पद्धतीने व्यक्त करते. कवितेच्या माध्यमातून मराठी कवींनी प्रेम, परकेपणा, संघर्ष आणि वैयक्तिक संघर्षाच्या कथा सुंदरपणे मांडल्या आहेत.
सामाजिक समस्यांचे प्रवक्ते:
मराठी कवितेमध्ये मानसिकता, समाजसुधारणा, राजकारण आणि सामाजिक प्रश्नांची जाण आहे. त्यात वैयक्तिक अनुभव, साहित्यिक उपमहादेवांच्या कथा, सामाजिक न्याय, नागरिकांची जबाबदारी आणि स्वावलंबन यांचा समावेश आहे. मराठी कविता सामाजिक जाणिवेतून आणि संघर्षातून सर्वसामान्यांवर प्रभाव टाकते.
भाषेच्या सौंदर्याचे प्रतिबिंब:
शब्दांची गोडी, लयीचे सौंदर्य आणि भाषेची साहित्यिक समृद्धी मराठी कवितेत दिसते. ही भाषा कविता आकर्षक आणि प्रगल्भ होण्यास मदत करते. शब्दांची सुसंगतता, यमक आणि अर्थ यांचा संगम मराठी कवितेला वेगळा बनवतो.
उदाहरण: Marathi Shayari Page 2
“आलेल्या वेगळ्या शब्दात उभा असताना,
अनुभवणाऱ्या दुखांची ओढ पाहता जातोय.
बालकवीसांचे ‘कवी अरण्यांचा सुगंध’
“तुझ्या आंखें माझ्या मनाला तडपवतात,
तुझ्या हातांनी माझ्या स्वप्नं आवरतात.”
विनोद गोदकर.
“जगातील जबाबदारांना कोणतीही आपण उपहास मिळाली नाही,
ते सगळं लहानपणीच आपलं व्यक्तिमत्व सोपं करतो.”
पुलकर्ष्मी पाठक.
संयोजन:
मराठी कविता ही मराठी भाषेची संवेदनशीलता, सामाजिक समस्यांचे भान आणि भाषेचे सौंदर्य प्रकट करणारी कला आहे. त्याच्या सुंदर ओळी आणि मधुर भाषा लोकांच्या हृदयाला स्पर्श करतात आणि त्यांना संघर्ष, प्रेम आणि अध्यात्माच्या भावना अनुभवण्यास मदत करतात. मराठी कविता ही मराठी साहित्याचा समृद्ध वारसा मानणारी साहित्यिक देणगी आहे.
समोरच्याला ओळखायची,
ही एक पद्धत आहे.
त्याने विचारलेल्या प्रश्नांची,
तुम्ही विरुद्ध उत्तर द्या.
आणि त्याला समजलं की,
तुम्ही मुर्ख आहात,
तर तो त्याची हुशारी दाखवतो.
जर तो अभिमानी असेल,
समंजस असेल तर तो,
तुम्हाला समजून सांगण्याचा
प्रयत्न करेल.
“शहाण्या माणसाला त्याच्या चुकी बाबत शब्दांनी समज दिली तर ती पुरेसे असते.”
छळाने मिळवलेली संपत्ती जास्त काळ टिकत नाही.
निर्लज्ज मनुष्य दुसऱ्याच्या टीकेची पर्वा करत नाही.
प्रत्येक माणूस दिवसभर,
कितीही गुंतलेला असला,
कुठे कामात असला तरी,
तो रात्री आपल्या भावनांना मुक्त करत असतो.
कारण दिवसभराच्या धावपळीत,
त्याची दमछाक झालेली असते.
कुणी आठवणीत रमतो.
कुणी कुठे कमी पडलो का हे शोधतो.
कुणी आपल्या खास माणसाशी बोलतो.
कुणी विचारांत गुंग होतो,
तर कुणी आपल्या भविष्याची स्वप्ने पाहतो.
या पलिकडे असतात काही,
जे आपण आपली जबाबदारी पुर्ण करतोय का?
कर्तव्य पार पाडतोय का?
आपली माणसं खुश आहेत का?
याचा विचार करतात.
खरतर आपण आपल्यासाठी विचारच करत नसतो.
प्रत्येक जण गुंतलेला असतो,
कुठे ना कुठे कश्यात ना कश्यात.
कितीही सोडवण्याचा प्रयत्न करा.
हा गुंता सुटणारा नसतो.
एका मायेतून सुटा,
दुस-या मायेत गुंततोच माणूस.
बस माणसाला हे स्विकारणं जमत नाही.
त्यांच्यासोबत एकनिष्ठाने प्रामाणिक रहायचं असतं आपल्याला.
जे आपल्याला वेळ देतात. सुख दुख्ख सांगतात.
कधी आपण काही वाईट केलं तर रागवतात.
चांगल्या हित्याच्या गोष्टी सांगतात. आपण उदास
असल्यावर आपल्याला हसवण्यासाठी काहीही करतात.
ही आपली माणसं आपणच जपायची असतात.
त्यांच्याकडून काही चुकलं तर त्यांचा राग धरून जमत नाही.
दिवसा नंतर रात्र आणि रात्री नंतर दिवस,
सुखा नंतर दुख्ख,
आणि दुख्खा नंतर सुख.
चांगल्या माणसा नंतर वाईट,
आणि वाईट माणसानंतर,
चांगली माणसं येत जात राहणार.
आपल्याला फक्त परिस्थितीशी एकरूप होऊन चालत रहायचं असतं.
हे काळाचं चक्र आहे ते चालूच राहणार आहे.
आपण ज्या क्षणांत थांबतो,
ते क्षण आपल्याला अवती भवती फिरत राहतात.
चालत राहिल की क्षण बदलत राहतात.
हेच चक्र असतं आयुष्याच..
आपलं चांगल होत असेल की लोक आपल्याशी चांगल वागायला सुरुवात करतात.
आणि आपलं वाईट होत असेल की लोक ही वाईटच वागायला लागतात.
विषय असतो गरजेचा म्हणून लोक सोबत असतात.
आपल्या पासून फायदा असेल तर लोकांसाठी आपण त्यांच सर्वस्व,
आणि आपले दिवस वाईट आले की,
आपल्या मुळे त्यांचेही वाईट दिवस येतील म्हणून दूर जातात.
म्हणून नात्यांत गुंतू नका,
स्वतःच्या स्वप्नांना पूर्ण करत पुढे चालत रहा,
जी माणसं आपली आहेत ती, कोणत्याही परिस्थितीत,
आपल्याला सोडत नाहीत.
बाकीचे आपले जसे दिवस बदल राहतील,
तसे नाती आणि माणसं बदलत राहणार.
कलयुग आहे हे,
इथे जसे दिवस तसे नाती आणि माणसं असतात जवळ..!!
वास्तवात नाही,
पण तिच्या स्वप्नात होता…..
१४ फेब्रुवारी ला लग्न,
व्हायचा विचार होता,
लग्नानंतर रोज एक चोकलेट,
आणि रोज बाहेर फिरायला जायचं
असा तिचा हटट होता…..
आपले चौघांचे कुटुंब असेल,
मोठी कृपा तर छोटा पार्थ असेल,
दर १ नोव्हेंबर ला कैंडललाइट डिनर,
तिथे आपल्या दोघं शिवाय आणखी कुणी नसेल…..
आपल्या दोघांच छोटस घर असेल,
गुलाबी भिंती आणि मार्बल फ्लोर असेल,
कृपा ला डॉक्टर आणि पार्थ ला स्पोर्टसमन बनवायचे,
आणि आपण आपल्या जबाबदारीतुन मुक्त व्हायचे…..
आमच्या ह्या संसाराला कुणाची तरी नज़र लागली,
आमच्या स्वप्नाची नाव नशिबाच्या सागरात बूडू लागली,
त्या बुडणाऱ्या नावेकडे बघन्यावाचून कोणताच पर्याय नव्हता,
घात करणाऱ्या त्या लाटा थाम्बायाचे नाव घेत नव्हत्या…..
शेवटी स्वप्नांची ती नाव बूडून गेली,
पाखरांच्या स्वप्नाना तडा देऊन गेली,
स्वप्न तुटल्याने ती दोन पाखरे तडफडत होती,
आता कधी जिव निघून जातो ह्याकडे नज़र लागली होती.
* Love Shayari Marathi *
1) Sad Shayari
2) Pati Patni Shayari
3) Shayaris Diary
4) Marathi Status
5) Funny Shayari
Quotes Next Page –
1) Inspirational Love Quotes
2) Home Quotes
3) Good Morning Quotes
4) Friendship Quotes
5) Good Night Quotes
Status Next Page –
1) Diwali Wishes
2) Merry Christmas
3) New Year Wishes
4) Republic Day
Share this Marathi Shayari Page 2 to Social Media. You can also find us on Twitter, Facebook.
October 2023.
